Co musisz wiedzieć o Londynie?

Jest stolicą Anglii i Wielkiej Brytanii. Miasto Greenwich, przez które przechodzi południk 0 stopni, znajduje się w pobliżu Londynu. 

Londyn to jedno z najważniejszych centrów biznesowych i finansowych na świecie. Jest to drugie pod względem liczby ludności miasto w UE, liczące około 8 milionów mieszkańców. Wraz z powiązanymi z nim rozliczeniami (Większy Londyn) jego populacja wynosi 12-15 milionów. Na km² przypada 4,573 osób. To miasto, w którym mieszka najwięcej nie-białych ludzi w Europie. Mówi się w ponad 300 różnych językach.

Jest to punkt przecięcia turystyki międzynarodowej. Istnieje pięć międzynarodowych lotnisk obsługujących Londyn, a miasto jest domem dla jednego z najbardziej ruchliwych samolotów. Heathrow, największe z lotnisk, jest trzecim lotniskiem na świecie obsługującym najwięcej pasażerów międzynarodowych. 

Najważniejsze atrakcje turystyczne Londynu to Pałac Westminsterski, Tower Bridge, Tower of London, Pałac Buckingham, Trafalgar Square i London Eye. Składa się z Great City of London, City of London, City of Westminster i 31 obszarów metropolitalnych Londynu. 

To miasto z dużą ilością zieleni. W Londynie jest 143 zarejestrowanych parków i ogrodów. Tamiza dzieli miasto na dwie części.

Krótka historia Londynu

Przyjmuje się, że Londyn został założony przez Rzymian około 2 tysiąc lat temu, chociaż istnieją ślady z epoki neolitu i epoki brązu, 1500 pne i znana jest warstwa osadnicza starożytnych Brytyjczyków. Został założony pod nazwą Londinium po najeździe Imperium Rzymskiego na Wielką Brytanię w 43 roku pne. Uważa się, że może to oznaczać „płynącą rzekę”. Według Geofreya z Monmouth nazwa ta jest w rzeczywistości oparta na celtyckim bogu Luddzie. Według legendy nazwę miasta, znanego wcześniej jako „Trinovantum”, zmieniono na „Caer Ludd”. 

Londyn, małe celtyckie miasto, AD Zostało zniszczone przez Rzymian w 61 rpne, następnie odbudowane i ostatecznie opuszczone (418). Miasto, IX. W XIX wieku odzyskał witalność pomimo najazdów Duńczyków, poczynając od Alfreda Wielkiego. Wilhelm, który nadał mu przywilej, również zbudował tutaj wieżę. Pomimo gwałtownych walk społecznych i zamieszek (zwłaszcza zamieszek Tylera i Cade'a), miasto XIV. i XV. wystarczająco rozwinięty, by dołączyć do kolonizacji Irlandii i Wirginii, uzbrojony w dwadzieścia statków przeciwko Niezwyciężonej Armadzie w XX wieku; stopniowo stawało się miastem na tyle silnym, by sprostać potędze królestwa i odegrać rolę w obaleniu Karola I i Jakuba H. W obliczu epidemii dżumy (ponad 19 20 osób, czyli 70/000 populacji, zmarło z tego powodu) i pożar w 1 r., który spowodował zniszczenie miasta, zwłaszcza drewnianymi konstrukcjami, Londyn, XVIII. z XX wieku. Kontynuował swój rozwój do wieku.

City of Arts w Londynie 

W Londynie, gdzie od czasów starożytnych do dnia dzisiejszego znaleziono tylko kilka rzymskich ruin i śladów podboju normańskiego, najważniejszym budynkiem jest Tower of London (Tower of London) zbudowana w 1078 roku nad brzegiem Tamizy na wschód od miasta; XIII. - XIV. Zamek ten, otoczony murem w XIX wieku, był rezydencją królów do Karola H przed koronacją, a później stał się więzieniem państwowym; Dziś służy jako magazyn archiwalny królestwa i muzeum, w którym przechowywane są cenne przedmioty należące do rodziny królestwa. Wraz z przybyciem Normanów do Anglii architektura rzymska, w której dawano wiele arcydzieł, wkroczyła do Europy kontynentalnej. W 19 r. Św. Edward (zwany także Konfesjonałem) odbudował opactwo westminsterskie; później Wilhelm Czerwony II wzniósł Pałac Westminsterski. Ten pałac, który zachował swoje istnienie do dziś jako Westminster Hall, został drastycznie zmieniony w 1050 roku.

XIII. i XIV. sztuka gotycka z Francji w XII wieku została dostosowana do brytyjskiego gustu; Najdoskonalsze produkty tego okresu znajdują się w Westminster. Okres rozkwitu brytyjskiej sztuki architektonicznej to Inigo Jones (12-1573), a zwłaszcza Katedra Świętego Pawła, Pałac Kenington, szpital Chelsea. itp. architekt Christopher Wren (1652-1632). XVII, które reprezentuje. YY. tworzy

XVII. wieku, Izba Parlamentu i XVI królowej Wiktorii. Pałac Buckingham, który preferował jako rezydencję królewską, został zbudowany zamiast starego Pałacu Świętego Jakuba z XIX wieku. 

Od 1945 r. W centrum Londynu podejmowano szereg prób, które doprowadziły do ​​konieczności przywrócenia konstrukcji zniszczonych w czasie II wojny światowej; Chociaż architekci, którzy chcieli zaoszczędzić miejsce, budowali wysokie budynki, konstrukcje o cechach epoki wiktoriańskiej nadal przetrwały na przedmieściach.

Londyn jest jednym z najstarsze miasta świata. Jeśli chodzi o turystykę, zabytkowe artefakty są eksponowane w dużych muzeach. Ich kultura naprawdę zaczęła się rozprzestrzeniać na całym świecie tysiąc lat temu. Londyn ma gości z całego świata. To efekt długiej historii Londynu.